Αρχική σελίδα Αρχική σελίδα
AstraZeneca

ARVIFAX
venlafaxine



ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΣΤΗ


  1. .ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ:


    1. Ονομασία

      ARVIFAX δισκία 37,5 mg/Tab


    2. Σύνθεση

      Δραστική ουσία: Υδροχλωρική βενλαφαξίνη.

      Έκδοχα: Λακτόζη μονοϋδρική, Κυτταρίνη μικροκρυσταλλική, Άμυλο καρβοξυμεθυλιωμένο νατριούχο, Ποβιδόνη, Μαγνήσιο στεατικό, Σιδήρου οξείδιο (κίτρινο) Ε172, Σιδήρου οξείδιο (καστανό) Ε172.


    3. Φαρμακοτεχνική μορφή

      Δισκίο.


    4. Περιεκτικότητα σε δραστική ουσία

      Κάθε δισκίο περιέχει 37,5 mg βενλαφαξίνης ως υδροχλωρική βενλαφαξίνη.


    5. Περιγραφή - Συσκευασία

      Το ARVIFAX® συσκευάζεται σε blister strips τύπου ACLAR-coated-PVC/ Αluminium foil που περιέχουν 28 δισκία μαζί με την έντυπη οδηγία χρήσης σε χάρτινο κουτί.


    6. Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία

      Αντικαταθλιπτικό.


    7. Υπεύθυνος κυκλοφορίας ΑΡΡΙΑΝΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ Α.Ε.

      Λεωφ. Λαυρίου 85, 190 02 Παιανία Αττικής,

      τηλ. 210 66 83 000


    8. Παρασκευαστής

      Dexcel Ltd.

      Southern Industrial Zone, Or Akiva 30600, POB 50, Hadera 38100

      Ισραήλ


  2. .ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΑΣ:


    1. Γενικές πληροφορίες

      Η βενλαφαξίνη έχει αντικαταθλιπτική δράση. Ο μηχανισμός αντικαταθλιπτικής δράσης της βενλαφαξίνης πιστεύεται ότι συνδέεται με την ενίσχυση της νευροδιαβιβαστικής δραστηριότητας στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Η βενλαφαξίνη

      και ο βασικός μεταβολίτης της ODV, είναι ισχυροί αναστολείς της επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νοραδρεναλίνης.


    2. Ενδείξεις

      Το ARVIFAX ενδείκνυται για:

      - Tη θεραπεία όλων των μορφών κατάθλιψης,

      - Την πρόληψη των υποτροπών της κατάθλιψης ή για την πρόληψη της επανεμφάνισης νέων επεισοδίων κατάθλιψης.


    3. Αντενδείξεις

      • Το ARVIFAX δεν πρέπει να λαμβάνεται από ασθενείς με υπερευαισθησία σε αυτό.

      • Το ARVIFAX δεν πρέπει να λαμβάνεται παράλληλα με αναστολείς της ΜΑΟ (μονοαμινοξειδάση) (βλέπε το 2.4)


    4. Ειδικές προφυλάξεις και προειδοποιήσεις κατά τη χρήση


      1. Γενικά

        Σκέψεις αυτοκτονίας και επιδείνωση της κατάθλιψης ή της αγχώδους διαταραχής σας Εάν έχετε κατάθλιψη και/ή αγχώδεις διαταραχές, μπορεί μερικές φορές να σκεφτείτε να βλάψετε τον εαυτό σας ή να κάνετε σκέψεις αυτοκτονίας. Αυτές μπορεί να αυξηθούν όταν αρχίσετε για πρώτη φορά τα αντικαταθλιπτικά, καθώς όλα αυτά τα φάρμακα χρειάζονται χρόνο για να δουλέψουν, συνήθως περίπου 2 εβδομάδες αλλά κάποτε και περισσότερο.


        Υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να κάνετε τέτοιες σκέψεις:

        • Αν στο παρελθόν είχατε κάνει σκέψεις αυτοκτονίας ή σκέψεις να βλάψετε τον εαυτό σας.

        • Αν είστε νεαρός ενήλικας. Πληροφόρηση από κλινικές δοκιμές έχει δείξει αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονικής συμπεριφοράς σε ενήλικες ηλικίας κάτω των 25 χρόνων με ψυχιατρικές καταστάσεις που λάμβαναν θεραπεία με ένα αντικαταθλιπτικό.

          Οποτεδήποτε σας παρουσιάζονται σκέψεις να βλάψετε τον εαυτό σας, ή σκέψεις αυτοκτονίας, επικοινωνήστε με το γιατρό σας ή πηγαίνετε σε νοσοκομείο αμέσως.


          Μπορεί να σας βοηθήσει το να πείτε σε ένα συγγενή ή στενό φίλο ότι έχετε κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή και να τους ζητήσετε να διαβάσουν αυτό το φυλλάδιο. Μπορείτε να τους ζητήσετε να σας πουν εάν πιστεύουν ότι η κατάθλιψη ή η αγχώδης διαταραχή σας χειροτερέψει ή αν ανησυχούν για αλλαγές στη συμπεριφορά σας.

          Το φάρμακο θα πρέπει να συνταγογραφείται και να χορηγείται αρχικά σε ποσότητες τέτοιες που να καλύπτουν τις ανάγκες του ασθενούς μόνο για το διάστημα μέχρι την επόμενη επίσκεψη στον ιατρό.


          Αναστολείς MAO

          Να μη χρησιμοποιείται το ARVIFAX σε συνδυασμό με αναστολείς ΜΑΟ ή εντός 14 ημερών μετά τη διακοπή θεραπείας με αναστολείς ΜΑΟ. Πρέπει να παρέλθουν 7 ημέρες τουλάχιστον μετά τη διακοπή του ARVIFAX πριν αρχίσει η χορήγηση ενός αναστολέα ΜΑΟ.

          Ειδικότερα για τον αναστρέψιμο αναστολέα ΜΑΟ moclobemide, ο απαραίτητος

          χρόνος ανάμεσα στη διακοπή του και την έναρξη θεραπείας με ARVIFAX μπορεί να είναι μικρότερος από 14 ημέρες, πράγμα όμως που θα το κρίνει ο γιατρός λαμβάνοντας υπόψη τις φαρμακολογικές ιδιότητες του moclobemide και την κλινική αξιολόγηση του ασθενή.


          Μανία / Υπομανία

          Μανία/υπομανία μπορεί να εμφανιστεί σε μικρή μερίδα ασθενών με διαταραχές διάθεσης που έχουν λάβει αντικαταθλιπτικά, συμπεριλαμβανομένης της βενλαφαξίνης. Όπως με άλλα αντικαταθλιπτικά, η βενλαφαξίνη θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ιστορικό μανίας.


          Σπασμοί

          Σπασμοί μπορεί να εμφανιστούν στη θεραπεία με βενλαφαξίνη. Όπως με όλα τα αντικαταθλιπτικά, η βενλαφαξίνη θα πρέπει να χορηγείται στην αρχή με προσοχή σε ασθενείς με ιστορικό σπασμών.


          Εξανθήματα

          Κατά τη διάρκεια όλων των κλινικών μελετών προ της κυκλοφορίας, το 3% των ασθενών στους οποίους χορηγήθηκε βενλαφαξίνη εμφάνισε εξάνθημα. Οι ασθενείς πρέπει να συμβουλεύονται να ειδοποιούν το γιατρό τους αν εμφανίσουν εξάνθημα, κνίδωση ή κάποιο άλλο σχετικό αλλεργικό φαινόμενο.


          Φαρμακευτική Εξάρτηση / Απόσυρση

          Δεν υπάρχουν έως σήμερα προκλινικές και κλινικές ενδείξεις ότι οι ειδικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRIs) προκαλούν εξάρτηση.

          Ωστόσο, όσον αφορά την απόσυρση, η απότομη διακοπή της χορήγησης των φαρμάκων αυτών μπορεί να προκαλέσει ορισμένα συμπτώματα (ζάλη, παραισθησίες, κεφαλαλγία, ναυτία, άγχος), που όμως είναι ήπια και παροδικά. Γι' αυτό το λόγο, με εξαίρεση την φλουοξετίνη, συνιστάται η διακοπή της φαρμακευτικής ουσίας να γίνεται προοδευτικά και πάντοτε σύμφωνα με τις οδηγίες τον θεράποντος ιατρού.

          Σε γενικές όμως γραμμές, επειδή είναι δύσκολο να προβλεφθεί ακριβώς από πειραματικά δεδομένα η εξατομικευμένη αντίδραση του ασθενούς σε φάρμακα που δρουν στο ΚΝΣ, θα πρέπει τα φάρμακα αυτά να χρησιμοποιούνται με ιδιαίτερη προσοχή σε άτομα με ιστορικό κατάχρησης ψυχοφαρμάκων.


          Νεφροί / Ήπαρ

          Σε ασθενείς με μέτρια έως βαριά νεφρική ανεπάρκεια ή κίρρωση του ήπατος, η κάθαρση της βενλαφαξίνης και του ενεργού μεταβολίτη της μειώθηκε, παρατείνοντας έτσι την ημιπερίοδο ζωής αυτών των ουσιών. Το ARVIFAX, όπως όλα τα αντικαταθλιπτικά, πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε αυτούς τους ασθενείς και μία μικρότερη δόση ίσως είναι αναγκαία.


          Από την εμπειρία μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου, υπάρχουν πολύ σπάνιες σποραδικές αναφορές του συνδρόμου απρόσφορης έκκρισης αντιδιουρητικής ορμόνης (SIADH) σε ασθενείς με υποογκαιμία, ή αφυδατωμένους ασθενείς, περιλαμβανομένων των ηλικιωμένων και εκείνων που λαμβάνουν διουρητικά. Μολονότι τα περιστατικά που αναφέρθηκαν συνέβησαν συμπτωματικά με τη χρήση βενλαφαξίνης, η σχέση της θεραπείας με βενλαφαξίνη δεν είναι γνωστή.

          Σπάνιες περιπτώσεις υπονατριναιμίας έχουν αναφερθεί με αντικαταθλιπτικά συμπεριλαμβανομένων των SSRIs, συνήθως σε ασθενείς με υποογκαιμία, ή

          αφυδατωμένους ασθενείς, περιλαμβανομένων των ηλικιωμένων και εκείνων που λαμβάνουν διουρητικά. Σπάνιες περιπτώσεις υπονατριαιμίας έχουν επίσης αναφερθεί με βενλαφαξίνη, συνήθως σε ηλικιωμένους ασθενείς, η οποία οδήγησε σε διακοπή του φαρμάκου.


          Αιμορραγικές εκδηλώσεις

          Συνιστάται να υπάρχει ιδιαίτερη προσοχή σε ασθενείς οι οποίοι συγχρόνως με τη βενλαφαξίνη λαμβάνουν αντιπηκτικά φάρμακα που επηρεάζουν τη λειτουργία των αιμοπεταλίων (π.χ. ΜΣΑΦ, ακετυλοσαλικυλικά, τικλοπιδίνη, διπυριδαμόλη) ή άλλα φάρμακα που αυξάνουν τον κίνδυνο της αιμορραγίας. Καθώς ο κίνδυνος αιμορραγίας δέρματος και βλεννογόνων μπορεί να αυξηθεί στους ασθενείς που λαμβάνουν βενλαφαξίνη, όπως και με άλλους SSRIs, η βενλαφαξίνη πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με αιμορραγική προδιάθεση σε αυτά τα σημεία. Προσοχή επίσης συνιστάται και για ασθενείς με ιστορικό αιμορραγικών καταστάσεων γενικότερα.


          Έμφραγμα μυοκαρδίου

          Η βενλαφαξίνη δεν έχει αξιολογηθεί σε ασθενείς με πρόσφατο ιστορικό εμφράγματος του μυοκαρδίου ή ασταθούς καρδιοπάθειας. Ως εκ τούτου θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε αυτούς τους ασθενείς.


          Υπέρταση

          Σε μερικούς ασθενείς οι οποίοι ελάμβαναν βενλαφαξίνη αναφέρθηκε δοσοεξαρτώμενη αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Συνιστάται η παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης σε ασθενείς που λαμβάνουν βενλαφαξίνη.


          Μεταβολές στο ΗΚΓ

          Κατά τη διάρκεια κλινικών μελετών σπάνια παρατηρήθηκαν σημαντικές μεταβολές στα διαστήματα PR, QRS και QTc του ΗΚΓ σε ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε βενλαφαξίνη.

          Απαιτείται όμως ιδιαίτερη προσοχή όταν η βενλαφαξίνη χορηγείται σε ασθενείς με ανωμαλίες στο ΗΚΓ συμπεριλαμβανομένης της προϋπάρχουσας επιμήκυνσης του QT διαστήματος.


          Καρδιακή συχνότητα

          Μπορεί να συμβεί αύξηση της καρδιακής συχνότητας, ιδιαίτερα με υψηλότερες δόσεις. Χρειάζεται προσοχή σε ασθενείς με συνυπάρχοντα νοσήματα που μπορεί να επιδεινωθούν από την αύξηση της καρδιακής συχνότητας.


          Μυδρίαση

          Μπορεί να προκληθεί μυδρίαση που να σχετίζεται με τη βενλαφαξίνη. Συνιστάται να παρακολουθούνται στενά οι ασθενείς με αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση ή οι ασθενείς με κίνδυνο οξέος γλαυκώματος κλειστής γωνίας.


          Μεταβολές όρεξης – σωματικού βάρους

          Δεν έχει τεκμηριωθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της θεραπείας με βενλαφαξίνη όταν χορηγείται σε συνδυασμό με φάρμακα κατά της παχυσαρκίας, περιλαμβανομένης της φαιντερμίνης. Η συγχορήγηση βενλαφαξίνης και φαρμάκων κατά της παχυσαρκίας δεν συνιστάται. Η υδροχλωρική βενλαφαξίνη δεν ενδείκνυται για μείωση σωματικού βάρους είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με άλλα προϊόντα.

          Αύξηση επιπέδων χοληστερόλης στον ορό

          Σε κλινικές μελέτες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο και διάρκειας τουλάχιστον 3 μηνών, αναφέρθηκαν κλινικώς σημαντικές αυξήσεις στη χοληστερόλη του ορού σε 5,3% των ασθενών στους οποίους χορηγήθηκε βενλαφαξίνη και σε 0,0% των ασθενών στους οποίους χορηγήθηκε εικονικό φάρμακο. Κατά τη διάρκεια μακρόχρονης θεραπείας, πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο παρακολούθησης των επιπέδων χοληστερόλης.


      2. Ηλικιωμένοι

        (βλέπε «Ηλικιωμένοι ασθενείς» στο 2.6)


      3. Κύηση

        Το ARVIFAX δεν πρέπει να χορηγείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, εκτός εάν το κρίνει ο ιατρός απολύτως απαραίτητο. Να ενημερώσετε τον ιατρό σας εάν μείνατε ή σκοπεύετε να μείνετε έγκυος κατά τη διάρκεια της θεραπείας.


      4. Γαλουχία

        Το ARVIFAX απεκκρίνεται στο ανθρώπινο γάλα. Ο γιατρός σας θα σας πει αν θα πρέπει να σταματήσετε το θηλασμό ή αν θα διακόψετε το ARVIFAX.


      5. Παιδιά

        Η αποτελεσματικότητα σε άτομα κάτω των 18 ετών δεν έχει τεκμηριωθεί και γι' αυτό δεν συνιστάται η χρήση.


      6. Επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων

        Αν και έχει δειχθεί ότι η βενλαφαξίνη δεν επηρεάζει την ψυχοκινητική λειτουργία, την αντίληψη ή την πολύπλοκη λειτουργία της συμπεριφοράς σε υγιείς εθελοντές, οποιοδήποτε ψυχοφάρμακο μπορεί να βλάψει την κρίση, τη σκέψη ή την κινητική δεξιότητα. Γι' αυτό οι ασθενείς θα πρέπει να προειδοποιούνται ότι πριν οδηγήσουν επικίνδυνα μηχανήματα, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινήτων, θα πρέπει να είναι βέβαιοι ότι η λήψη του ARVIFAX δεν έχει επηρεάσει τις ικανότητες και τις αντιδράσεις τους.


      7. Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις για τα περιεχόμενα έκδοχα:

Το ARVIFAX περιέχει ως έκδοχο μονοϋδρική λακτόζη. Εάν έχετε ενημερωθεί από το γιατρό σας ότι έχετε δυσανεξία σε κάποια σάκχαρα, ειδοποιήστε τον πριν πάρετε αυτό το φάρμακο.


    1. Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα ή ουσίες

      Επειδή το ARVIFAX μπορεί να αλληλεπιδράσει με άλλα φάρμακα που λαμβάνονται ταυτόχρονα πρέπει να ενημερωθεί ο γιατρός για όποιο άλλο φάρμακο λαμβάνεται με ή χωρίς συνταγή ή έχετε παρουσιάσει σπασμούς.


      Αναστολείς ΜΑΟ

      Η παράλληλη χρήση ARVIFAX σε ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς ΜΑΟ αντενδείκνυται (βλέπε Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση).


      Φάρμακα που δρουν στο ΚΝΣ

      Βάσει του γνωστού μηχανισμού δράσης της βενλαφαξίνης και της πιθανότητας εμφάνισης συνδρόμου σεροτονίνης, συνιστάται προσοχή όταν συγχορηγείται βενλαφαξίνη με άλλα φάρμακα τα οποία μπορεί να επηρεάσουν το σύστημα σεροτονεργικού νευροδιαβιβαστή (όπως τριπτάνες, εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) ή λίθιο).

      Διαζεπάμη, Λίθιο

      Η βενλαφαξίνη δεν είχε καμία επίδραση στη φαρμακοκινητική εικόνα της διαζεπάμης ή του λιθίου. Η χορήγηση βενλαφαξίνης δεν επηρέασε τα ψυχοκινητικά και ψυχομετρικά αποτελέσματα που επιφέρει η διαζεπάμη.


      Ινδιναβίρη

      Η ινδιναβίρη δεν επηρέασε τη φαρμακοκινητική της βενλαφαξίνης και της O- desmethylvenlafaxine. Η κλινική σημασία αυτής της αλληλεπίδρασης δεν είναι γνωστή.

      Αλοπεριδόλη

      Παρατηρείται σημαντική αύξηση των επιπέδων της αλοπεριδόλης στο αίμα όταν γίνεται ταυτόχρονη χορήγηση βενλαφαξίνης και πιθανόν να χρειασθεί από το γιατρό μείωση της δόσης που λαμβάνεται.


      Σιμετιδίνη

      Δεν φαίνεται να είναι απαραίτητη καμία προσαρμογή της δοσολογίας όταν το ARVIFAX χορηγείται παράλληλα με σιμετιδίνη.

      Όμως σε ηλικιωμένους, σε υπερτασικούς ή σε ασθενείς με δυσλειτουργία του ήπατος, ενδείκνυται κλινική παρακολούθηση.


      Αιθανόλη

      Συνιστάται να μη γίνεται κατανάλωση αλκοόλ από άτομα που βρίσκονται σε θεραπεία με βενλαφαξίνη.


      Ρισπεριδόνη

      Δεν προκάλεσε σημαντική μεταβολή στο φαρμακοκινητικό προφίλ της ολικής δραστικής ουσίας (ρισπεριδόνη και 9- hydroxyrisperidone). Η κλινική σημασία της αλληλεπίδρασης δεν είναι γνωστή.


      Βαρφαρίνη

      Μπορεί να συμβεί ενίσχυση της αντιπηκτικής δράσης μετά την προσθήκη βενλαφαξίνης στο θεραπευτικό σχήμα με βαρφαρίνη.


      Φάρμακα που αναστέλλουν το CYP2D6

      Είναι δυνατή η φαρμακευτική αλληλεπίδραση μεταξύ του ARVIFAX και των φαρμάκων που αναστέλλουν τον μεταβολισμό του ενζύμου CYP2D6 του ήπατος. Επειδή η κύρια μεταβολική οδός για τη βενλαφαξίνη είναι μέσω των ηπατικών ενζύμων CYP2D6 και CYP3A4, δεν συνιστάται η παράλληλη λήψη αναστολέων και για τα δύο αυτά ισχυρά ισοένζυμα. Δεν έχουν πάντως μελετηθεί οι αλληλεπιδράσεις κατά την παράλληλη λήψη αναστολέων και των δύο μεταβολικών οδών (CYP2D6 και CYP3A4) και βενλαφαξίνης. Να ενημερωθεί ο γιατρός.


      Άλλα στοιχεία αλληλεπιδράσεων

      Δεν υπήρξαν ενδείξεις ασυμβατότητας μεταξύ της βενλαφαξίνης και

      αντιϋπερτασικών ή υπογλυκαιμικών παραγόντων.

      Δεν έχουν γίνει κλινικές έρευνες για την εκτίμηση του οφέλους από τη συνδυασμένη χρήση της βενλαφαξίνης με ένα άλλο αντικαταθλιπτικό.

      Δεν έχει εκτιμηθεί το όφελος από το συνδυασμό βενλαφαξίνης και θεραπείας ηλεκτροσόκ.

      Έχουν αναφερθεί υψηλά επίπεδα της κλοζαπίνης μετά τη χορήγηση βενλαφαξίνης, τα οποία προσωρινά συσχετίσθηκαν με τις ανεπιθύμητες ενέργειες συμπεριλαμβανομένων σπασμών.


      Φάρμακα που επηρεάζουν την αιμόσταση

      Η σύγχρονη χορήγηση με αντιπηκτικά φάρμακα που επηρεάζουν τη λειτουργία των αιμοπεταλίων (π.χ. ΜΣΑΦ, ακετυλοσαλικυλικά, τικλοπιδίνη, διπυριδαμόλη) ή άλλα φάρμακα που επηρεάζουν την αιμόσταση αυξάνει τον κίνδυνο εμφανίσεως αιμορραγιών.


    2. Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

      Η δοσολογία και η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να ρυθμίζονται για κάθε ασθενή χωριστά από τον ιατρό και εξαρτώνται από την ανταπόκριση και ανεκτικότητα του ασθενή. Μην αλλάζετε τη δοσολογία με δική σας πρωτοβουλία. Τα δισκία πρέπει να λαμβάνονται κατά το φαγητό και να καταπίνονται με τη βοήθεια νερού.


      Συνήθης δόση

      Η συνήθης συνιστώμενη αρχική δοσολογία του ARVIFAX είναι 75 mg την ημέρα, χορηγούμενα σε δύο διαιρεμένες δόσεις (37,5 mg δύο φορές ημερησίως).


      Όταν απαιτείται, η δοσολογία του ARVIFAX μπορεί να αυξηθεί κατά 75 mg/ημέρα, σε διαστήματα όχι μικρότερα των 4 ημερών. Η δόση βενλαφαξίνης μπορεί να αυξηθεί έως 225 mg/ημέρα σε ασθενείς που πάσχουν από μετρίου βαθμού κατάθλιψη και μέχρι 375 mg/ημέρα σε ασθενείς που πάσχουν από βαριά κατάθλιψη.


      Η μέγιστη συνιστώμενη δοσολογία δισκίων ARVIFAX είναι 375 mg ημερησίως, η οποία χορηγείται γενικώς σε τρεις διαιρεμένες δόσεις.


      Ταχεία έναρξη δράσης:

      Όταν είναι επιθυμητή η ταχεία έναρξη δράσης του φαρμάκου, π.χ. σε μέτρια έως σοβαρή κατάθλιψη ή σε ενδονοσοκομειακούς ασθενείς, η συνιστώμενη δοσολογία έναρξης είναι 75-150 mg την ημέρα χορηγούμενες σε δύο έως τρεις δόσεις.

      Η ημερήσια δοσολογία πρέπει κατόπιν να αυξάνεται κατά 50-75 mg, κάθε 2 έως 3 ημέρες ώστε η ημερήσια δόση να φτάσει τα 300 mg μέσα σε μία εβδομάδα. Η μέγιστη συνιστώμενη δοσολογία είναι 375 mg την ημέρα. Δόσεις μεγαλύτερες της δόσης έναρξης πρέπει να χορηγούνται σε τρεις διαιρεμένες δόσεις. Η δόση συντήρησης πρέπει να καθορίζεται βάσει της ανταπόκρισης και ανεκτικότητας του ασθενή.


      Συντήρηση / Συνέχιση / Μακροχρόνια θεραπεία

      Κατάθλιψη

      Είναι γενικά παραδεκτό ότι στα οξέα επεισόδια μείζονος κατάθλιψης απαιτείται η συνέχιση της φαρμακευτικής θεραπείας για αρκετούς μήνες. Η βενλαφαξίνη έχει φανεί αποτελεσματική κατά τη διάρκεια μακροχρόνιας θεραπείας έως 12 μήνες.

      Πρόληψη υποτροπών & επανεμφάνισης νέων επεισοδίων κατάθλιψης

      Συνήθως η δοσολογία για την πρόληψη της υποτροπής ή την πρόληψη της επανεμφάνισης ενός νέου επεισοδίου είναι παρόμοια με αυτή που εφαρμόζεται κατά την αρχική θεραπεία. Οι ασθενείς θα πρέπει να επανεξετάζονται τακτικά για να εκτιμάται το όφελος της μακροχρόνιας θεραπείας.


      Ο γιατρός θα πρέπει να επανεκτιμά περιοδικά την ωφέλεια της μακροχρόνιας θεραπείας με ARVIFAX για κάθε ένα ασθενή.


      Διακοπή της χορήγησης του ARVIFAX

      Συνιστάται βαθμιαία μείωση της δοσολογίας όταν διακόπτεται η θεραπεία με βενλαφαξίνη. Εάν η βενλαφαξίνη έχει χορηγηθεί για περισσότερο από 6 εβδομάδες, συνιστάται βαθμιαία μείωση της δοσολογίας για περίοδο τουλάχιστον 2 εβδομάδων (βλ. «Ανεπιθύμητες ενέργειες»). Το χρονικό διάστημα που απαιτείται για τη βαθμιαία μείωση της δοσολογίας μέχρι τη διακοπή της θεραπείας μπορεί να εξαρτάται από τη δοσολογία, τη διάρκεια της θεραπείας και τον κάθε ασθενή ξεχωριστά.


      image

      Ασθενείς με Νεφρική ή Ηπατική Ανεπάρκεια

      Ασθενείς με νεφρική ή/και ηπατική ανεπάρκεια πρέπει να λαμβάνουν μικρότερες δόσεις βενλαφαξίνης.

      Η ολική ημερήσια δόση βενλαφαξίνης πρέπει να ελαττώνεται κατά 25% έως 50% σε ασθενείς με διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας με ρυθμό σπειραματικής διήθησης 10 έως 70 ml/min.

      Σε ασθενείς που βρίσκονται σε αιμοκάθαρση πρέπει να μειωθεί η ολική ημερήσια δόση κατά 50% και η χορήγηση να γίνεται μετά το πέρας της συνεδρίας της αιμοκάθαρσης.

      Σε ασθενείς με μέτρια ηπατική ανεπάρκεια πρέπει να μειωθεί η ολική ημερήσια δόση κατά 50%.

      Περαιτέρω μείωση της δοσολογίας πρέπει να εξετασθεί για την περίπτωση ασθενών με σοβαρότερη ηπατική ανεπάρκεια.


      Ηλικιωμένοι ασθενείς

      Δεν συνιστάται καμία προσαρμογή στη συνήθη δοσολογία για τους υπερήλικες εξαιτίας της ηλικίας τους και μόνο. Κατά την εξατομίκευση της δοσολογίας, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή κατά την αύξηση των δόσεων.


    3. Υπερδοσολογία –Αντιμετώπιση

      Υπερδοσολογία βενλαφαξίνης αναφέρθηκε κυρίως σε συνδυασμένη χορήγηση με άλλα φάρμακα ή/και αλκοόλ. Αναφέρθηκαν αλλαγές στο ηλεκτροκαρδιογράφημα (π.χ. επιμήκυνση του διαστήματος QT, ημισκελικό αποκλεισμό, επιμήκυνση του QRS), φλεβοκομβική και κοιλιακή ταχυκαρδία, βραδυκαρδία, υπόταση, ίλιγγος, μεταβολή της διανοητικής κατάστασης (κυμαινόμενη από υπνηλία μέχρι κώμα), σπασμοί και θάνατοι.

      Αντιμετώπιση της Υπερδοσολογίας

      Σε περίπτωση που κάποιος πάρει κατά λάθος ή επίτηδες πολλά δισκία πρέπει να μεταφερθεί όσο γίνεται πιο γρήγορα σε ιατρό. Συνιστώνται γενικά υποστηρικτικά και συμπτωματικά μέτρα. Πρέπει να παρακολουθούνται ο καρδιακός ρυθμός και τα ζωτικά σημεία. Να εξασφαλίζεται μια ικανοποιητική οδός αερισμού, οξυγόνωση και τεχνητή αναπνοή. Δεν συνιστάται η πρόκληση εμέτου όταν υφίσταται κίνδυνος εισρρόφησης. Πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο πλύσης στομάχου, εάν μπορεί να

      γίνει σύντομα μετά τη λήψη του φαρμάκου ή σε συμπτωματικούς ασθενείς. Η χορήγηση ενεργού άνθρακα μπορεί επίσης να περιορίσει την απορρόφηση του φαρμάκου. Ειδικό αντίδοτο δεν υπάρχει. Δεν είναι πιθανό να υπάρξει όφελος από πρόκληση διούρησης, αιμοκάθαρσης και μετάγγισης αίματος.


      Τηλ. Κέντρου Δηλητηριάσεων: 210-7793777


    4. Τι πρέπει να γνωρίζετε εάν παραλείψετε να πάρετε κάποια δόση Εάν παραλείψετε ένα δισκίο, να πάρετε το επόμενο δισκίο σας κανονικά. Δεν είναι απαραίτητο να πάρετε ένα επιπλέον δισκίο.


    5. Ανεπιθύμητες ενέργειες

      Η συχνότητα πολλών από τις συχνά παρατηρούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες εξαρτάται από τη δόση. Σε γενικές γραμμές, οι ανεπιθύμητες ενέργειες μειώνονται σε ένταση και συχνότητα με τη συνέχιση της θεραπείας, όμως ενημερώστε τον ιατρό σας εάν τα συμπτώματα επιμένουν ή εάν άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες εκδηλωθούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας.


      Τα περιστατικά ταξινομούνται στον κάτωθι πίνακα ανά σύστημα του οργανισμού και με φθίνουσα συχνότητα βάσει των παρακάτω κατηγοριών:


      Συχνές: ≥ 1%

      Μη συχνές: ≥ 0,1% και < 1% Σπάνιες: ≥ 0,01% και < 0,1% Πολύ σπάνιες: < 0,01%


      Σώμα ως Σύνολο: Συχνές: Αίσθημα αδυναμίας / κόπωση, κοιλιακός πόνος, τυχαίος τραυματισμός, πόνος στην πλάτη, θωρακικό άλγος, ρίγη, πυρετός, συμπτώματα κρυολογήματος, πονοκέφαλος, λοίμωξη, πόνος στο λαιμό. Μη συχνές: Αντίδραση φωτοευαισθησίας, οίδημα προσώπου, τραυματισμός από πρόθεση, δυσφορία, μονιλίαση, δυσκαμψία του αυχένα, υπερδοσολογία, πόνος στην πύελο, απόπειρα αυτοκτονίας, σύνδρομο στέρησης. Σπάνιες: Σκωληκοειδίτιδα, δυσοσμία σώματος, καρκίνωμα, κυτταρίτιδα, δυσοσμία του στόματος. Πολύ σπάνιες: Αναφυλαξία.


      Καρδιαγγειακό: Συχνές: Υπέρταση, αγγειοδιαστολή (κυρίως εξάψεις), ημικρανία, αίσθημα παλμών. Μη συχνές: Υπόταση, ορθοστατική υπόταση, συγκοπτική κρίση, ταχυκαρδία, στηθάγχη, αρρυθμία, εκτακτοσυστολές, περιφερική αγγειακή διαταραχή (κυρίως κρύα πόδια ή και κρύα χέρια), θρομβοφλεβίτιδα. Σπάνιες: Αρτηρίτιδα, διδυμία, βραδυκαρδία, ημισκελικός αποκλεισμός, καρδιαγγειακή νόσος (περιλαμβάνει διαταραχή της μιτροειδούς βαλβίδας και διαταραχές της κυκλοφορίας), εγκεφαλική ισχαιμία, νόσος των στεφανιαίων αγγείων, πρώτου βαθμού κολποκοιλιακός αποκλεισμός, καρδιακή ανεπάρκεια, έμφραγμα μυοκαρδίου, κιρσώδεις φλέβες, φλεβική ανεπάρκεια. Πολύ σπάνιες: Επιμήκυνση του διαστήματος QT, κοιλιακή μαρμαρυγή, κοιλιακή ταχυκαρδία (περιλαμβανομένης κοιλιακής ταχυκαρδίας δίκην ριπιδίου).


      Πεπτικό: Συχνές: Δυσκοιλιότητα, ναυτία, έμετος, ανορεξία, δυσπεψία, ερυγές, μετεωρισμός, αύξηση της όρεξης. Μη συχνές: Τριγμός των δοντιών, κολίτιδα, δυσφαγία, οισοφαγίτιδα, γαστρίτιδα, γαστρεντερίτιδα, γαστρεντερικό έλκος, ουλίτιδα, γλωσσίτιδα, αιμορροΐδες, μέλαινα κένωση, έλκος στόματος, στοματική μονιλίαση,

      αιμορραγία από το ορθό, στοματίτιδα, οίδημα της γλώσσας. Σπάνιες: Χειλίτιδα, χολοκυστίτιδα, χολολιθίαση, γαστρεντερική αιμορραγία, αιμορραγία των ούλων, αιματέμεση, ειλεΐτιδα, εντερική απόφραξη, σιελόρροια, ίκτερος, πρωκτίτιδα, μαλακές κενώσεις, αποχρωματισμός της γλώσσας. Απροσδιόριστης συχνότητας: Παγκρεατίτιδα, διάρροια.


      Ενδοκρινικό: Σπάνιες: Βρογχοκήλη, υπερθυρεοειδισμός, υποθυρεοειδισμός, όζος του θυρεοειδή, θυρεοειδίτιδα.


      Αίμα/ Λεμφικό: Μη συχνές: Εκχύμωση, αιμορραγία των βλεννογόνων, αναιμία, λευκοκυττάρωση, λευκοπενία, λεμφαδενοπάθεια, θρομβοκυτταραιμία. Σπάνιες: Παρατεταμένος χρόνος ροής αίματος, θρομβοκυτοπενία, βασεοφιλία, κυάνωση, ηωσινοφιλία, λεμφοκυττάρωση. Απροσδιόριστης συχνότητας: Δυσκρασίες αίματος (περιλαμβάνονται ακκοκιοκυττάρωση, απλαστική αναιμία, ουδετεροπενία και πανκυτοπενία).


      Μεταβολισμός/Διατροφή: Συχνές: Υπερχοληστεριναιμία (ιδιαίτερα με παρατεταμένη χορήγηση και πιθανόν με υψηλότερες δόσεις), απώλεια σωματικού βάρους, οίδημα. Μη συχνές: Μη φυσιολογικές δοκιμασίες ηπατικής λειτουργίας, υπονατριαιμία, αύξηση βάρους, αύξηση της αλκαλικής φωσφατάσης, υπεργλυκαιμία, υπερλιπιδαιμία, υποκαλιαιμία, αύξηση της SGOT, αύξηση της SGPT, δίψα. Σπάνιες: Ηπατίτιδα, σύνδρομο απρόσφορης εκκρίσεως αντιδιουρητικής ορμόνης (SIADH), μη ανοχή στο αλκοόλ, χολερυθριναιμία, αύξηση της ουρίας, αύξηση της κρεατινίνης, αφυδάτωση, σακχαρώδης διαβήτης, γλυκοζουρία, ουρική αρθρίτιδα, αιμοχρωμάτωση, υπερασβεστιουρία, υπερκαλιαιμία, υπερφωσφαταιμία, υπερουριχαιμία, υπογλυκαιμία, υποφωσφαταιμία, υποπρωτεϊναιμία, ουραιμία. Απροσδιόριστης συχνότητας: Αύξηση προλακτίνης.


      Μυοσκελετικό: Συχνές: Αρθραλγία, μυαλγία. Μη συχνές: Αρθρίτιδα, αρθροπάθεια, πόνος στα οστά, οστεόφυτα, θυλακίτιδα, κράμπες στα πόδια, μυασθένεια, τενοντοθυλακίτιδα. Σπάνιες: Μυοπάθεια, οστεοπόρωση, οστεοσκλήρυνση, παθολογικό κάταγμα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ρήξη τένοντα. Απροσδιόριστης συχνότητας: Ραβδομυόλυση.


      Νευρικό: Συχνές: Παράδοξα όνειρα, ελάττωση της libido, ζάλη, ξηροστομία, αυξημένος μυϊκός τόνος, υπερτονία, αϋπνία, νευρικότητα, παραισθησία, καταστολή / υπνηλία, τρόμος, ανησυχία, αμνησία, άγχος, σύγχυση, κατάθλιψη, συναισθηματική αστάθεια, υπαισθησία, τρισμός, ίλιγγος. Μη συχνές: Απάθεια, παραισθήσεις, μυοκλονία, διαταραχή της ομιλίας, αταξία, περιστοματική παραισθησία, ευφορία, εχθρικότητα, υπεραισθησία, υπερκινησία, υποτονία, έλλειψη συντονισμού των κινήσεων, μανιακή αντίδραση, νευραλγία, νευροπάθεια, παρανοϊκή αντίδραση, ψύχωση, εμβροντησία, νευρική σύσπαση του προσώπου. Σπάνιες: Σπασμοί, μανιακό επεισόδιο, κακόηθες νευροληπτικό σύνδρομο (NMS), σεροτονινεργικό σύνδρομο, διαταραχή του βαδίσματος, ακαθησία, ακινησία, κατάχρηση αλκοόλ, αφασία, βραδυκινησία, στοματο-γλωσσικό σύνδρομο, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, ψευδαισθήσεις, άνοια, δυστονία, παράλυση του προσωπικού νεύρου, σύνδρομο Guillain – Barre, υποκινησία, αύξηση της libido, απώλεια συνείδησης, νευρίτιδα, νυσταγμός, ψυχωτική κατάθλιψη, μείωση των αντανακλαστικών, αύξηση των αντανακλαστικών, ιδεασμός αυτοκαταστροφής, ραιβόκρανο. Απροσδιόριστης συχνότητας: Διέγερση, παραλήρημα, εξωπυραμιδικές αντιδράσεις

      (περιλαμβανομένων δυστονίας και δυσκινησίας), όψιμη δυσκινησία, εγεφαλική αιμορραγία. Αυτοκτονικός ιδεασμός και αυτοκτονική συμπεριφορά: περιστατικά αυτοκτονικού ιδεασμού και αυτοκτονικών συμπεριφορών έχουν αναφερθεί κατά τη διάρκεια της θεραπείας με βενλαφαξίνη ή λίγο μετά τη διακοπή της θεραπείας (βλ. παράγραφο 2.4).


      Αναπνευστικό: Συχνές: Χασμουρητό, βρογχίτιδα, αύξηση του βήχα, δύσπνοια, φαρυγγίτιδα, ρινίτιδα, παραρινοκολπίτιδα. Μη συχνές: Άσθμα, πνευμονική συμφόρηση, ρινορραγία, υπεραερισμός, λαρυγγισμός, λαρυγγίτιδα, πνευμονία, μεταβολή της φωνής. Σπάνιες: Ατελεκτασία, αιμόπτυση, λόξυγκας, υποαερισμός, υποξία, πλευρίτιδα, πνευμονική εμβολή, νυκτερινή άπνοια, αύξηση των πτυέλων. Απροσδιόριστης συχνότητας: Πνευμονική ηωσινοφιλία.


      Δέρμα και τα εξαρτήματά του: Συχνές: Αυξημένη εφίδρωση (περιλαμβανομένων των νυκτερινών εφιδρώσεων). Μη συχνές: Εξάνθημα, αλωπεκία, ακμή, εύθραυστα νύχια, δερματίτιδα εξ επαφής, ξηροδερμία, έκζεμα, κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα, ψωρίαση, υπερτροφία δέρματος, κνίδωση. Σπάνιες: Οζώδες ερύθημα, αποφολιδωτική δερματίτιδα, λειχηνοειδής δερματίτιδα, αποχρωματισμός των μαλλιών, δοθιήνωση, δασυτριχισμός, λευκόδερμα, φλυκταινώδες εξάνθημα, σμηγματόρροια, ατροφία δέρματος, αποχρωματισμός του δέρματος, φυσαλιδοφλυκταινώδες εξάνθημα. Πολύ σπάνιες: Πολύμορφο ερύθημα, σύνδρομο Stevens – Johnson. Απροσδιόριστης συχνότητας: Κνησμός


      Αισθητηριακό: Συχνές: Διαταραχή στην προσαρμογή, μυδρίαση, διαταραχές όρασης, διαταραχή του συντονισμού. Μη συχνές: Διαταραχές γεύσης, καταρράκτης, επιπεφυκίτιδα, αλλοίωση του κερατοειδή, διπλωπία, ξηροφθαλμία, οφθαλμικός πόνος, υπερακουσία, μέση ωτίτιδα, παροσμία, φωτοφοβία, απώλεια της γεύσης, διαταραχή του οπτικού πεδίου. Σπάνιες: Βλεφαρίτιδα, χρωματοψία, οίδημα του επιπεφυκότα, καταστολή των αντανακλαστικών της κόρης του οφθαλμού, εξώφθαλμος, κώφωση, γλαύκωμα, κερατίτιδα, λαβυρινθίτιδα, μύση, οίδημα της οπτικής θηλής, έξω ωτίτιδα, αιμορραγία του αμφιβληστροειδή, σκληρίτιδα, υπόσφαγμα, ραγοειδίτιδα, διαταραχή του υαλοειδούς. Απροσδιόριστης συχνότητας: Εμβοές, θάμβος όρασης.


      Ουροποιογεννητικό: Συχνές: Διαταραχές εκσπερμάτισης/οργασμού (άνδρες), ανοργασμία, διαταραχή της στύσης, διαταραχή της ούρησης (κυρίως διστακτικότητα), δυσμηνόρροια, δυσουρία, ανικανότητα, μητρορραγία, διαταραχή του προστάτη (συμπεριλαμβανομένης προστατίτιδας και υπερτροφίας προστάτη), συχνουρία, κολπίτιδα. Μη συχνές: Ανώμαλος οργασμός (γυναίκες), μηνορραγία, κατακράτηση ούρων, λευκωματουρία, αμηνόρροια, πόνος στην κύστη, πόνος στους μαστούς, κυστίτιδα, αιματουρία, λευκόρροια, νυκτερινή ενούρηση, πολυουρία, πυουρία, ακράτεια ούρων, συχνουρία, κολπική αιμορραγία. Σπάνιες: Αποβολή, ανουρία, τάση των μαστών, διόγκωση των μαστών, ασβέστιο – κρυσταλλουρία, τραχηλίτιδα, γαλακτόρροια, ινοκυστικοί μαστοί, γυναικομαστία, υπομηνόρροια, πέτρες στους νεφρούς, μη φυσιολογική νεφρική λειτουργία, πόνος στους νεφρούς, μαστίτιδα, εμμηνόπαυση, ωοθηκική κύστη, παρατεταμένη στύση, ορχίτιδα, πυελονεφρίτιδα, σαλπιγγίτιδα, ουρολιθίαση, αιμορραγία από τη μήτρα, σπασμός της μήτρας.


    6. Ημερομηνία λήξης

      To ARVIFAX δεν πρέπει να χρησιμοποιείται μετά την ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στο κουτί.


    7. Ιδιαίτερες προφυλάξεις για τη φύλαξη

      Δεν υπάρχουν ειδικές οδηγίες διατήρησης για το προϊόν αυτό


    8. Ημερομηνία τελευταίας αναθεώρησης του φύλλου οδηγιών:

30-7-2009


  1. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

    • Το φάρμακο αυτό σας το έγραψε ο ιατρός σας μόνο για το συγκεκριμένο ιατρικό σας πρόβλημα. Δεν θα πρέπει να το δίνετε σε άλλα άτομα ή να το χρησιμοποιείτε για κάποια άλλη πάθηση, χωρίς προηγουμένως να έχετε συμβουλευτεί τον ιατρό σας.

    • Εάν κατά τη διάρκεια της θεραπείας εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα με το φάρμακο, ενημερώστε αμέσως τον ιατρό σας ή το φαρμακοποιό σας.

    • Εάν έχετε κάποια ερωτηματικά γύρω από τις πληροφορίες που αφορούν το φάρμακο που λαμβάνετε ή χρειάζεστε καλύτερη ενημέρωση για το ιατρικό σας πρόβλημα, μη διστάσετε να ζητήσετε τις πληροφορίες αυτές από τον ιατρό σας ή το φαρμακοποιό σας.

    • Για να είναι αποτελεσματικό και ασφαλές το φάρμακο που σας χορηγήθηκε θα πρέπει να λαμβάνεται σύμφωνα με τις οδηγίες που σας δόθηκαν.

    • Για την ασφάλεια σας και την υγεία σας είναι απαραίτητο να διαβάσετε με προσοχή κάθε πληροφορία που αφορά το φάρμακο που σας χορηγήθηκε.

    • Να μη διατηρείται τα φάρμακα σε ερμάρια του λουτρού, διότι η ζέστη και η υγρασία μπορεί να αλλοιώσουν το φάρμακο και να το καταστήσουν επιβλαβές για την υγεία σας.

    • Να μην κρατάτε φάρμακα που δεν τα χρειάζεστε πλέον ή που έχουν λήξει.

    • Για μεγαλύτερη ασφάλεια κρατάτε όλα τα φάρμακα σε ασφαλές μέρος μακριά από τα παιδιά.


4. ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ

Χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή.