ABCDEFGHIJKLMNO
PQRSTUVWXYZΒΝΟΥΦ
VANCOMYCIN/NORIDEM
vancomycin
Φυλάξτε αυτό το φύλλο οδηγιών χρήσης. Ίσως χρειαστεί να το διαβάσετε ξανά.
Εάν έχετε περαιτέρω απορίες, ρωτήστε το γιατρό ή το νοσηλευτή σας.
Η συνταγή γι’ αυτό το φάρμακο χορηγήθηκε για σας. Δεν πρέπει να δώσετε το φάρμακο σε άλλους. Μπορεί να τους προκαλέσει βλάβη, ακόμα και όταν τα συμπτώματα της ασθένειάς τους είναι ίδια με τα δικά σας.
Εάν παρατηρήσετε κάποια ανεπιθύμητη ενέργεια, ενημερώστε το γιατρό ή το νοσηλευτή σας. Αυτό ισχύει και για κάθε πιθανή ανεπιθύμητη ενέργεια που δεν αναφέρεται στο παρόν φύλλο οδηγιών χρήσης. Βλέπε παράγραφο 4.
Vancomycin / Noridem 500 mg Κόνις για πυκνό σκεύασμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση και πόσιμου διαλύματος
Vancomycin / Noridem 1000 mg Κόνις για πυκνό σκεύασμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση και πόσιμου διαλύματος
- Στο υπόλοιπο φύλλο οδηγιών, το φάρμακό σας θα αναφέρεται ως Vancomycin.
Τι είναι το Vancomycin και ποια είναι η χρήση του
Τι πρέπει να γνωρίζετε πριν πάρετε το Vancomycin
Πώς θα σας χορηγηθεί το Vancomycin
Πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες
Πώς να φυλάσσετε το Vancomycin
Περιεχόμενο της συσκευασίας και λοιπές πληροφορίες
Το Vancomycin εμπεριέχει τη δραστική βανκομυκίνη. Η βανκομυκίνη είναι ένα αντιβιοτικό που ανήκει σε μία ομάδα αντιβιοτικών που ονομάζονται "γλυκοπεπτίδια". Η βανκομυκίνη δρα εξαλείφοντας ορισμένα βακτήρια που προκαλούν λοιμώξεις.
Η κόνις του Vancomycin μετατρέπεται σε διάλυμα προς έγχυση ή πόσιμο διάλυμα.
Η βανκομυκίνη χρησιμοποιείται σε όλες τις ηλικιακές ομάδες με έγχυση για τη θεραπεία των ακόλουθων σοβαρών λοιμώξεων:
Λοιμώξεις του δέρματος και των ιστών κάτω από το δέρμα.
Λοιμώξεις οστών και αρθρώσεων.
Μολύνσεις των πνευμόνων που ονομάζονται «πνευμονία».
Μόλυνση της εσωτερικής επένδυσης της καρδιάς (ενδοκαρδίτιδα) και πρόληψη της ενδοκαρδίτιδας σε ασθενείς που βρίσκονται σε κίνδυνο όταν υποβάλλονται σε σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις .
Λοίμωξη στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Λοίμωξη στο αίμα που συνδέεται με τις λοιμώξεις που αναφέρονται παραπάνω.
Το Vancomycin μπορεί να χορηγηθεί από το στόμα σε ενήλικες και παιδιά για την αντιμετώπιση της μόλυνσης του βλεννογόνου του λεπτού και του παχέος εντέρου με βλάβη των βλεννογόνων (ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα), που προκαλείται από το βακτήριο Clostridiodes difficile.
Μην πάρετε το Vancomycin
Σε περίπτωση αλλεργίας στη βανκομυκίνη ή σε οποιοδήποτε άλλο από τα συστατικά αυτού του φαρμάκου (αναφέρονται στην παράγραφο 6).
Προειδοποιήσεις και προφυλάξεις
Έχουν αναφερθεί σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες που μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια όρασης μετά την ένεση της βανκομυκίνης στα μάτια.
Έχετε ποτέ αναπτύξει σοβαρό δερματικό εξάνθημα ή ξεφλούδισμα του δέρματος, φουσκάλες ή
/ και πληγές στο στόμα μετά τη λήψη βανκομυκίνης.
Σοβαρές δερματικές αντιδράσεις όπως το σύνδρομο Stevens-Johnson, τοξική επιδερμική νεκρόλυση, αντίδραση φαρμάκου με ηωσινοφιλία και συστηματικά συμπτώματα (DRESS) και οξεία γενικευμένη εξανθηματική φλύκταινα (AGEP) έχουν αναφερθεί σε συνδυασμό με τη θεραπεία με βανκομυκίνη. Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τη βανκομυκίνη και ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν παρατηρήσετε κάποιο από τα συμπτώματα που περιγράφονται στην παράγραφο 4.
Έχετε εμφανίσει προηγούμενη αλλεργική αντίδραση στην τεϊκοπλανίνη, διότι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι είστε αλλεργικοί και στη βανκομυκίνη.
Έχετε κάποια διαταραχή στην ακοή, ειδικά εάν είστε ηλικιωμένοι (μπορεί να χρειαστείτε ακουστικές εξετάσεις κατά τη διάρκεια της θεραπείας).
Έχετε νεφρική διαταραχή (θα πρέπει να ελέγχετε το αίμα και τα νεφρά σας κατά τη διάρκεια της θεραπείας).
Λαμβάνετε βανκομυκίνη με έγχυση για τη θεραπεία της διάρροιας που σχετίζεται με λοίμωξη από
Clostridioides difficile αντί από του στόματος.
Ενημερώστε το γιατρό ή τον νοσοκομειακό φαρμακοποιό ή νοσοκόμα κατά τη διάρκεια της θεραπείας με βανκομυκίνη εάν:
Λαμβάνετε βανκομυκίνη για μεγάλο χρονικό διάστημα (ίσως χρειαστεί να ελέγξετε το αίμα, το ήπαρ και τα νεφρά σας κατά τη διάρκεια της θεραπείας).
Εμφανίσετε οποιαδήποτε δερματική αντίδραση κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Παρουσιάσετε σοβαρή ή παρατεταμένη διάρροια κατά τη διάρκεια ή μετά τη χρήση βανκομυκίνης, συμβουλευτείτε αμέσως το γιατρό σας. Το σύμπτωμα αυτό μπορεί να είναι σημάδι εντερικής φλεγμονής (ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα) που μπορεί να εμφανιστεί μετά από θεραπεία με αντιβιοτικά.
Η βανκομυκίνη θα πρέπει να χρησιμοποιείται με ιδιαίτερη προσοχή σε πρόωρα και νεαρά βρέφη, επειδή τα νεφρά τους δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένα και μπορεί να συσσωρεύσουν βανκομυκίνη στο αίμα. Αυτή η ηλικιακή ομάδα μπορεί να χρειαστεί εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο των επιπέδων βανκομυκίνης στο αίμα.
Η ταυτόχρονη χορήγηση βανκομυκίνης και αναισθητικών παραγόντων έχει συσχετιστεί με ερυθρότητα του δέρματος (ερύθημα) και αλλεργικές αντιδράσεις στα παιδιά. Ομοίως, η ταυτόχρονη χρήση με άλλα φάρμακα όπως αμινογλυκοσιδικά αντιβιοτικά, μη στεροειδείς αντιφλεγμονώδεις παράγοντες (NSAIDs, π.χ. ibuprofen) ή αμφοτερικίνη Β (φάρμακο για μυκητιασική λοίμωξη) μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο νεφρικής βλάβης και συνεπώς μπορεί να είναι αναγκαίες συχνότερες αιματολογικές και νεφρικές εξετάσεις.
Άλλα φάρμακα και Vancomycin
Ενημερώστε το γιατρό το φαρμακοποιό ή το νοσηλευτή σας εάν παίρνετε, έχετε πρόσφατα πάρει ή μπορεί να πάρετε άλλα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων και φαρμάκων που χορηγούνται χωρίς
ιατρική συνταγή. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα ακόλουθα, καθώς τα φάρμακα αυτά μπορεί να αλληλεπιδράσουν με το Vancomycin:
αναισθητικά- αυτά μπορεί να προκαλέσουν ερυθρότητα, εξάψεις, λιποθυμία, κατάρρευση ή ακόμα και καρδιακή προσβολή. Θα πρέπει επομένως, να ενημερώσετε το γιατρό σας ότι λαμβάνετε Vancomycin αν πρόκειται να υποβληθείτε σε χειρουργική επέμβαση.
οποιοδήποτε φάρμακο που επηρεάζει τα νεύρα ή τα νεφρά σας, όπως η πιπερακιλλίνη / ταζομπακτάμη, αμφοτερικίνη Β (αντιμετωπίζει λοιμώξεις που προέρχονται από μύκητες), αμινογλυκοσίδες, βακιτρακίνη, πολυμιξίνη Β, κολιστίνη, βιομυκίνη (αντιβιοτικό) ή σισπλατίνη (χημειoθεραπευτικό φάρμακο).
ισχυρά διουρητικά (ισχυρά φάρμακα που χορηγούνται για την βοήθεια της παραγωγής ούρων) όπως η φουροσεμίδη.
Μπορεί παρ’ όλα αυτά να μην υπάρχει πρόβλημα να σας χορηγηθεί το Vancomycin και ο γιατρός σας θα είναι σε θέση να αποφασίσει τι είναι κατάλληλο για εσάς.
Κύηση, θηλασμός και γονιμότητα
Εάν είστε έγκυος ή θηλάζετε, νομίζετε ότι μπορεί να είστε έγκυος ή σχεδιάζετε να αποκτήσετε παιδί, ζητήστε τη συμβουλή του γιατρού ή του νοσηλευτή σας πριν πάρετε αυτό το φάρμακο.
Ρωτήστε το γιατρό ή το νοσηλευτή σας να σας συμβουλεύσει προτού πάρετε οποιαδήποτε φάρμακο.
Οδήγηση και χειρισμός μηχανημάτων
Το Vancomycin δεν αναμένεται να επηρεάσει την ικανότητα οδήγησης ή το χειρισμό μηχανημάτων.
Το Vancomycin θα σας χορηγηθεί από το ιατρικό προσωπικό ενώ βρίσκεστε στο νοσοκομείο. Ο γιατρός σας θα αποφασίσει την ποσότητα του φαρμάκου που θα πρέπει να λαμβάνετε κάθε μέρα και πόσο θα διαρκέσει η θεραπεία.
Η δόση που σας χορηγείται εξαρτάται από:
την ηλικία σας,
το βάρος σας,
τη μόλυνσή σας,
πόσο καλά λειτουργούν τα νεφρά σας,
την ακοή σας,
οποιαδήποτε άλλα φάρμακα μπορεί να παίρνετε.
Ενδοφλέβια χορήγηση
Η δοσολογία θα υπολογιστεί ανάλογα με το σωματικό σας βάρος. Η συνήθης δόση έγχυσης είναι 15 έως 20 mg ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους. Συνήθως χορηγείται κάθε 8 έως 12 ώρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να αποφασίσει να χορηγήσει μία αρχική δόση μέχρι 30 mg ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους. Η μέγιστη ημερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 2 g.
Παιδιά ηλικίας από ενός μηνός έως 12 ετών
Η δοσολογία θα υπολογιστεί σύμφωνα με το σωματικό βάρος του παιδιού σας. Η συνήθης δόση έγχυσης είναι 10 έως 15 mg ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους. Συνήθως χορηγείται κάθε 6 ώρες.
Πρόωρα και νεογέννητα (από 0 έως 27 ημερών)
Η δοσολογία θα υπολογιστεί σύμφωνα με την μετεμμηνοροϊκή ηλικία (ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ της πρώτης ημέρας της τελευταίας εμμηνορροϊκής περιόδου και της γέννησης (ηλικία κύησης) συν τον χρόνο που πέρασε μετά τη γέννηση (μεταγεννητική ηλικία).
Οι ηλικιωμένοι, οι έγκυες γυναίκες και οι ασθενείς με νεφρική διαταραχή, συμπεριλαμβανομένων εκείνων σε κάθαρση, μπορεί να χρειαστούν διαφορετική δόση.
Χορήγηση από του στόματος
Η συνιστώμενη δόση είναι 125 mg κάθε 6 ώρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να αποφασίσει να χορηγήσει υψηλότερη ημερήσια δόση μέχρι 500 mg κάθε 6 ώρες. Η μέγιστη ημερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 2 g.
Εάν πριν είχατε κάποια άλλα επεισόδια (μόλυνση του βλεννογόνου), μπορεί να χρειαστείτε διαφορετική δόση και διαφορετική διάρκεια της θεραπείας.
Νεογνά, βρέφη και παιδιά κάτω των 12 ετών
Η συνιστώμενη δόση είναι 10 mg ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους. Συνήθως χορηγείται κάθε 6 ώρες. Η μέγιστη ημερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 2 g.
Μέθοδος χορήγησης
Ενδοφλέβια έγχυση σημαίνει ότι το φαρμακευτικό προϊόν ρέει από μία φιάλη ή σάκκο έγχυσης μέσω ενός σωλήνα σε ένα από τα αιμοφόρα αγγεία σας και στο σώμα σας. Ο γιατρός σας, ή η νοσοκόμα, θα παράσχει τη βανκομυκίνη πάντοτε στο αίμα σας και όχι στους μύες.
Η βανκομυκίνη θα χορηγείται στη φλέβα σας για τουλάχιστον 60 λεπτά.
Εάν χορηγείται για τη θεραπεία γαστρικών διαταραχών (ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα), το φαρμακευτικό προϊόν πρέπει να χορηγείται ως διάλυμα για χρήση από το στόμα (θα παίρνετε το φάρμακο από το στόμα).
Διάρκεια θεραπείας
Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τη λοίμωξη που έχετε και μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες.
Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να είναι διαφορετική ανάλογα με την επιμέρους ανταπόκριση στη θεραπεία κάθε ασθενούς.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, μπορεί να απαιτηθούν εξετάσεις αίματος, να σας ζητηθεί να δώσετε δείγματα ούρων και πιθανόν να υποβληθείτε σε εξετάσεις ακοής για να διερευνηθούν ενδείξεις πιθανών παρενεργειών.
Εάν χρησιμοποιήσετε μεγαλύτερη δόση Vancomycin από την κανονική
Δεδομένου ότι το Vancomycin θα σας δοθεί ενώ είστε στο νοσοκομείο, είναι απίθανο να σας δοθεί πολύ χαμηλή ή πολύ υψηλή δόση, ωστόσο, ενημερώστε το γιατρό ή το νοσηλευτή σας εάν έχετε οποιεσδήποτε ανησυχία.
Εάν έχετε περισσότερες ερωτήσεις σχετικά με τη χρήση αυτού του φαρμάκου,ρωτήστε το γιατρό ή το νοσηλευτή σας.
Όπως όλα τα φάρμακα, έτσι και αυτό το φάρμακο μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες, αν και δεν παρουσιάζονται σε όλους τους ανθρώπους.
κοκκινωπές μη εξογκωμένες κυκλικές κηλίδες στον κορμό, συχνά με κεντρικές φουσκάλες, απολέπιση δέρματος, έλκη στο στόμα, λαιμό, μύτη, γεννητικά όργανα και μάτια. Αυτά τα σοβαρά δερματικά εξανθήματα μπορούν να προηγηθούν από τα συμπτώματα πυρετού και γρίπης (σύνδρομο Stevens-Johnson και τοξική επιδερμική νεκρόλυση).
Διαδεδομένο εξάνθημα, υψηλή θερμοκρασία σώματος και διευρυμένοι λεμφαδένες (σύνδρομο DRESS ή σύνδρομο υπερευαισθησίας φαρμάκου).
Ένα κόκκινο, φολιδωτό εξάνθημα με προσκρούσεις κάτω από το δέρμα και φουσκάλες που συνοδεύονται από πυρετό κατά την έναρξη της θεραπείας (οξεία γενικευμένη εξανθηματική φλυκταίνωση).
Η απορρόφηση βανκομυκίνης από τη γαστρεντερική οδό είναι αμελητέα. Ωστόσο, εάν έχετε φλεγμονώδη διαταραχή της πεπτικής οδού, ειδικά εάν έχετε και νεφρική διαταραχή, μπορεί να εμφανιστούν παρενέργειες που συμβαίνουν όταν χορηγείται βανκομυκίνη με έγχυση.
Πτώση της αρτηριακής πίεσης
Δύσπνοια, θορυβώδης αναπνοή (ήχος υψηλών τόνων που προκύπτει από την παρεμπόδιση της ροής του αέρα στον ανώτερο αεραγωγό)
Εξάνθημα και φλεγμονή της επένδυσης του στόματος, κνησμός, εξάνθημα με κνησμό, κνίδωση
Νεφρικά προβλήματα που μπορεί να ανιχνευθούν κυρίως με εξετάσεις αίματος
Ερυθρότητα του άνω μέρους του σώματος και του προσώπου, φλεγμονή φλέβας
Προσωρινή ή μόνιμη απώλεια της ακοής
Μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων, των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των αιμοπεταλίων (κύτταρα του αίματος υπεύθυνα για την πήξη του αίματος)
Αύξηση ορισμένων λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα.
Απώλεια ισορροπίας, κουδουνίσματα στα αυτιά σας, ζάλη
Φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων
Ναυτία (αίσθημα αδιαθεσίας)
Φλεγμονή των νεφρών και νεφρική ανεπάρκεια
Πόνος στους μύες του στήθους και της πλάτης
Πυρετός, ρίγη
Ξαφνική εμφάνιση σοβαρής αλλεργικής δερματικής αντίδρασης με απολέπιση, φλυκταίνωση ή αποφλοίωση του δέρματος. Η αντίδραση αυτή μπορεί να συνδυάζεται με υψηλό πυρετό και πόνο στις αρθρώσεις
Καρδιακό επεισόδιο
Φλεγμονή του εντέρου που προκαλεί κοιλιακό άλγος και διάρροια, η οποία μπορεί να περιέχει αίμα
Αδιαθεσία (με έμετο), διάρροια
Σύγχυση, υπνηλία, έλλειψη ενέργειας, πρήξιμο, κατακράτηση υγρών, μειωμένα ούρα
Εξάνθημα με πρήξιμο ή πόνο πίσω από τα αυτιά, στον αυχένα, στη βουβωνική χώρα, κάτω από το πηγούνι και τις μασχάλες (πρησμένοι λεμφαδένες), μη φυσιολογικές εξετάσεις αίματος και ηπατικής λειτουργίας
Εξάνθημα με φουσκάλες και πυρετό.
Εάν παρατηρήσετε κάποια ανεπιθύμητη ενέργεια, ενημερώστε το γιατρό ή το νοσηλευτή σας. Αυτό ισχύει και για κάθε πιθανή ανεπιθύμητη ενέργεια που δεν αναφέρεται στο παρόν φύλλο οδηγιών χρήσης. Μπορείτε επίσης να αναφέρετε ανεπιθύμητες ενέργειες απευθείας στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, Μεσογείων 284 ΤΚ 15562 Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: + 30 21 32040380/337, Φαξ: + 30 21
06549585, Ιστότοπος: https://www.eof.gr.
Μέσω της αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών μπορείτε να βοηθήσετε στη συλλογή περισσότερων πληροφοριών σχετικά με την ασφάλεια του παρόντος φαρμάκου.
Ο γιατρός ή ο νοσηλευτής σας γνωρίζει πώς φυλάσσεται το Vancomycin.
Το φάρμακο αυτό πρέπει να φυλάσσεται σε μέρη που δεν το βλέπουν και δεν το φθάνουν τα παιδιά. Να μη χρησιμοποιείτε αυτό το φάρμακο μετά την ημερομηνία λήξης που αναφέρεται στο κουτί και την ετικέτα του γυάλινου περιέκτη (φιαλιδίου) μετά το «EXP». Η ημερομηνία λήξης είναι η τελευταία ημέρα του μήνα που αναφέρεται εκεί
Φυλάσσετε σε θερμοκρασία μικρότερη των 25 C. Φυλάσσετε το φιαλίδιο στο εξωτερικό κουτί για να προστατεύεται από το φώς.
Μόλις ανασυσταθεί, το διάλυμα προς έγχυση του Vancomycin θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί αμέσως. Η χημική και φυσική σταθερότητα κατά τη χρήση έχει αποδειχθεί για 24 ώρες στους 2 – 8 οC.
Ο γιατρός σας θα εξασφαλίσει ότι το διάλυμα δεν είναι αποχρωματισμένο ή περιέχει σωματίδια. Διαλύματα που προορίζονται για από του στόματος χορήγηση μπορούν να αποθηκευτούν στο ψυγείο (2 – 8 °C) για 96 ώρες.
Τα φιαλίδια είναι για μία μόνο χρήση και ο γιατρός σας θα διαθέσει οποιοδήποτε διάλυμα βανκομυκίνης, που έχει απομείνει μετά τη χορήγηση της δόσης σας.
Μην πετάτε φάρμακα στο νερό της αποχέτευσης ή στα οικιακά απορρίμματα. Ρωτήστε το γιατρό σας για το πώς να πετάξετε τα φάρμακα που δεν χρησιμοποιείτε πια.
Η δραστική ουσία είναι η υδροχλωρική βανκομυκίνη 500 mg ή 1000 mg.
Το άλλο συστατικό είναι το υδροχλωρικό οξύ.
Κάθε γυάλινος περιέκτης θα περιέχει είτε 500 mg βανκομυκίνης υδροχλωρικής ισοδύναμης με
500.000 IU βανκομυκίνης ή 1000 mg βανκομυκίνης υδροχλωρικής ισοδύναμης με 1.000.000 IU βανκομυκίνης.
Εμφάνιση του Vancomycin και περιεχόμενο της συσκευασίας
Το Vancomycin είναι μία σκόνη για την παρασκευή πυκνού διαλύματος προς έγχυση. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προστεθεί υγρό για την παρασκευή διαλύματος, ενώ στη συνέχεια θα πρέπει να προστεθεί επιπλέον ποσότητα υγρού για να αραιωθεί το διάλυμα προτού σας χορηγηθεί ενδοφλεβίως (με έγχυση).
Συνήθως ο γιατρός, ή ο νοσηλευτής σας θα παρασκευάζουν αυτό το φάρμακο για εσάς προτού σας δοθεί.
Κάθε κουτί περιέχει 1, 5, 10 ή 20 φιαλίδια (γυάλινους περιέκτες). Μπορεί να μην διατίθενται όλα τα μεγέθη συσκευασίας.
Τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων. Είναι αναποτελεσματικά κατά ιογενών λοιμώξεων.
Εάν ο γιατρός σας έχει συνταγογραφήσει αντιβιοτικά, τα χρειάζεστε ακριβώς για την τρέχουσα ασθένεια.
Παρά τα αντιβιοτικά, ορισμένα βακτήρια μπορεί να επιβιώσουν ή να αναπτυχθούν. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται ανθεκτικότητα: ορισμένες αντιβιοτικές θεραπείες καθίστανται αναποτελεσματικές.
Η κακή χρήση αντιβιοτικών αυξάνει την ανθεκτικότητα, και μπορεί ακόμη και να βοηθήσει τα βακτήρια να καταστούν ανθεκτικά και επομένως να καθυστερήσει η ίασή σας ή να μειωθεί η αποτελεσματικότητα των αντιβιοτικών αν δεν τηρείτε:
την κατάλληλη δοσολογία
τα ενδεικνυόμενο χρονοδιαγράμματα
την κατάλληλη διάρκεια της θεραπείας
Συνεπώς, για να διατηρηθεί η αποτελεσματικότητα αυτού του φαρμάκου: 1 - Χρησιμοποιείτε αντιβιοτικά μόνο όταν έχουν συνταγογραφηθεί.
- Ακολουθείτε αυστηρά τη συνταγή.
- Μην επαναχρησιμοποιείτε αντιβιοτικό χωρίς ιατρική συνταγή, ακόμη και αν θέλετε να αντιμετωπίσετε παρόμοια ασθένεια.
Κάτοχος Άδειας Κυκλοφορίας και Παρασκευαστής
Παρασκευαστής: DEMO ΑΒΕΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ, 21ο χλμ Εθν. Οδού Αθηνών- Λαμίας, 14568 Κρυονέρι, Αττικής, Ελλάδα, T: +30 210 8161802, F: +30 2108161587.
Ηνωμένο Βασίλειο: Vancomycin 500 mg & 1000 mg Powder for concentrate for solution for infusion and oral solution
Ιρλανδία: Vancomycin 500 mg & 1000 mg Powder for concentrate for solution for infusion and oral solution
Γερμανία: Vancomycin Noridem 500 mg & 1000 mg Pulver für ein Konzentrat zur Herstellung einer Infusionslösung und Lösung zum Einnehmen
Αυστρία: Vancomycin Noridem 500 mg & 1000 mg Pulver für ein Konzentrat zur Herstellung einer Infusionslösung und Lösung zum Einnehmen
Ελλάδα: Vancomycin / Noridem 500 mg & 1000 mg Κόνις για πυκνό σκεύασμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση και πόσιμου διαλύματος
Η κόνις πρέπει να ανασυσταθεί και το προκύπτον συμπύκνωμα πρέπει να αραιωθεί πριν από τη χρήση.
Αμέσως πριν την χρήση, προσθέστε 10 mL Water for Injections Ph. Eur. στο φιαλίδιο.
Αμέσως πριν την χρήση, προσθέστε 20 mL Water for Injections Ph. Eur. στο φιαλίδιο.
Τα φιαλίδια που θα ανασυσταθούν με αυτόν τον τρόπο θα δώσουν ένα διάλυμα των 50 mg / mL. Όταν η ανασύσταση γίνεται με νερό, σχηματίζεται ένα διαυγές διάλυμα.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΛΥΣΗ. Διαβάστε τις οδηγίες που ακολουθούν:
Ανασυσταθέντα διαλύματα που περιέχουν 1000 mg βανκομυκίνη υδροχλωρική πρέπει να αραιώνονται με τουλάχιστον 200 mL 0,9 % Sodium chloride (9 mg / mL) ή 5 % Dextrose.
Η επιθυμητή δόση πρέπει να δίδεται με ενδοφλέβια έγχυση, για μία χρονική περίοδο τουλάχιστον 60 λεπτών της ώρας. Σε περίπτωση που χορηγείται σε μικρότερο χρονικό διάστημα ή σε υψηλότερες συγκεντρώσεις, υπάρχει η πιθανότητα πρόκλησης βαριάς υπότασης σε συνδυασμό με θρομβοφλεβίτιδα. Ταχεία χορήγηση μπορεί επίσης να δημιουργήσει έξαψη και παροδικό εξάνθημα στο λαιμό και τους ώμους.
Δύο έως τέσσερα φιαλίδια (1 – 2 g) μπορούν να προστεθούν σε ένα αρκετά μεγάλο όγκο 0,9 % Sodium chloride (9 mg / mL) ή 5 % Dextrose για να επιτραπεί η αργή στάγδην ενδοφλέβια χορήγηση της επιθυμητής ημερήσιας δόσης, επί μία περίοδο 24 ωρών.
Δεν συνιστώνται συγκεντρώσεις που υπερβαίνουν τα 5 mg / mL. Σε επιλεγμένους ασθενείς που χρειάζονται περιορισμένο όγκο υγρών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί συγκέντρωση έως 10 mg / mL. Κάθε δόση πρέπει να χορηγείται σε όχι περισσότερο από 10 mg / min.
Πριν από τη χορήγηση, το ανασυσταθέν και αραιωμένο διάλυμα θα πρέπει να επιθεωρείται οπτικά για στερεά σωματίδια και αλλαγή χρώματος.
Από του στόματος χορήγηση
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα περιεχόμενα των φιαλιδίων για παρεντερική χορήγηση.
Κοινά αρωματικά σιρόπια μπορούν να προστεθούν στο διάλυμα κατά τη στιγμή της χορήγησης για τη βελτίωση της γεύσης.
Το διάλυμα βανκομυκίνης, μετά την ανασύσταση, έχει χαμηλό pH το οποίο ενδέχεται να προκαλέσει χημική ή φυσική ασυμβατότητα κατά την ανάμιξη του με άλλες ουσίες. Η ανάμιξη με αλκαλικά διαλύματα θα πρέπει να αποφεύγεται. Τα φαρμακευτικά προϊόντα που προορίζονται για παρεντερική χρήση θα πρέπει να επιθεωρούνται οπτικά, πριν από τη χορήγηση, για στερεά σωματίδια και αλλαγή χροιάς.
Έχει παρατηρηθεί φυσική ασυμβατότητα κατά την ανάμιξη των διαλυμάτων της βανκομυκίνης και των β-λακταμικών αντιβιοτικών. Η πιθανότητα καθίζησης αυξάνεται σε διαλύματα υψηλών συγκεντρώσεων της βανκομυκίνης. Συνίσταται επαρκής έκπλυση των ενδοφλέβιων γραμμών με
φυσιολογικό ορό ανάμεσα στη χορήγηση των αντιβιοτικών αυτών. Συνιστάται επίσης η χορήγηση της βανκομυκίνης να γίνεται σε διαλύματα συγκέντρωσης έως και 5 mg / mL.
Παρόλο που η ενδοϋαλοειδική ένεση δεν αποτελεί εγκεκριμένη οδό χορήγηση της βανκομυκίνης, έχει παρατηρηθεί καθίζηση μετά την ενδοϋαλοειδική ένεση βανκομυκίνης και κεφταζιδίμης, για ενδοφθαλμίτιδα παρά την χορήγηση αυτών με ξεχωριστές σύριγγες και βελόνες. Η σταδιακή διάλυση του ιζήματος και η πλήρης κάθαρση του υαλοειδούς σώματος αναφέρθηκε εντός δυο μηνών με σημαντική βελτίωση της οπτικής οξύτητας.
Από μικροβιολογικής άποψης, τα αραιωμένα διαλύματα πρέπει να χρησιμοποιούνται αμέσως. Εάν δεν χρησιμοποιηθούν άμεσα, οι όροι και οι συνθήκες αποθήκευσης πριν από τη χρήση, είναι ευθύνη του χρήστη, Η χημική και φυσική σταθερότητα κατά τη χρήση έχει αποδειχθεί για 24 ώρες σε θερμοκρασία 2 – 8 οC.
Διαλύματα παρεντερικής κόνεως που προορίζονται για στοματική χορήγηση μπορούν να αποθηκευτούν σε ψυγείο (2 – 8 °C) για 96 ώρες.
Πριν τη χορήγηση, τα φαρμακευτικά προϊόντα για παρεντερική χρήση θα πρέπει να επιθεωρούνται οπτικά για στερεά σωματίδια και αλλαγή χρώματος όταν το επιτρέπουν το διάλυμα και ο περιέκτης. Μόνο διαυγές, και άχρωμο έως ελαφρώς κιτρινωπό καφέ διάλυμα, ελεύθερο σωματιδίων πρέπει να χρησιμοποιείται.
Κάθε αχρησιμοποίητο φαρμακευτικό προϊόν ή υπόλειμμα πρέπει να απορρίπτεται σύμφωνα με τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις.