ABCDEFGHIJKLMNO
PQRSTUVWXYZΒΝΟΥΦ
TICLODONE
ticlopidine
ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ
Δισκία επικαλυμμένα με υμένιο 250 mg/Tab
Δραστική ουσία: Τικλοπιδίνη υδροχλωρική (Ticlopidine hydrochloride)
Έκδοχα: Cellulose microcrystalline 90 microns, Polyvidone excipient K-30, Citric acid, Starch maize, Magnesium stearate, Stearic acid
Επικάλυψη: White opadry
Χάρτινο κουτί που φέρει όλες τις υποχρεωτικές πληροφορίες και περιέχει τα συσκευασμένα σε blister δισκία (2 blisters x 10) και φύλλο οδηγιών για το χρήστη.
ALAPIS A.B.E.E.
Αυτοκράτορος Νικολάου 2
176 71 Αθήνα
Τηλ.: 2130151111
Φαξ: 2109238456
145 68 Κρυονέρι Αττικής
Τηλ. 210-8161 107
Φαξ: 210-8161 769
Το TICLODONE περιέχει τη δραστική ουσία τικλοπιδίνη. Ανήκει σε μια κατηγορία φαρμάκων που λέγονται αντιαιμοπεταλιακά γιατί δρουν πάνω σε ειδικά κύτταρα του αίματος που λέγονται αιμοπετάλια τα οποία συμμετέχουν στη διαδικασία πήξης του αίματος.
Σε ασθενείς με πρόσφατο εγκεφαλικό επεισόδιο μειώνει τον κίνδυνο νέου επεισοδίου εμφράγματος μυοκαρδίου ή αγγειακού θανάτου.
Σε ασθενείς με ισχαιμία του εγκεφάλου ή του αμφιβληστροειδή προστατεύει από την εμφάνιση εγκεφαλικού επεισοδίου.
Σε ασθενείς με διαλείπουσα χωλότητα για τη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών επεισοδίων.
Πρόληψη και διόρθωση αιμοπεταλιακών ανωμαλιών στους νεφροπαθείς υπό χρόνια αιμοκάθαρση σε μονάδες τεχνητού νεφρού όταν υπάρχει δυσανεξία στο ακετυλοσαλικυλικό οξύ.
Πρόληψη υποξειών αποφράξεων, οι οποίες συμβαίνουν μετά από ενδοστεφανιαία πρόθεση STENT(s) σε συνδυασμό με ακετυλοσαλικυλικό οξύ.
Τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν τους αρρώστους, μπορούν όμως να δημιουργήσουν και προβλήματα, όταν αυτά δεν λαμβάνονται σύμφωνα με τις οδηγίες.
Για το συγκεκριμένο φάρμακο δεν πρέπει να το πάρετε αν έχετε:
Αιμορραγική προδιάθεση.
Οργανικά τραύματα με τάση για αιμορραγία: π.χ γαστροδωδεκαδακτυλικό έλκος κατά την διάρκεια του παροξυσμού, αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης.
Αιματολογικές διαταραχές οι οποίες προκαλούν παράταση του χρόνου ροής.
Ιστορικό αλλεργίας (υπερευαισθησίας) στην τικλοπιδίνη ή σε οποιοδήποτε άλλο συστατικό του φαρμάκου.
Ιστορικό λευκοπενίας, θρομβοπενίας και ακοκκιοκυτταραιμίας.
Είστε έγκυος ή θηλάζετε.
Προειδοποιήσεις
Έχουν παρατηρηθεί αιματολογικές και αιμορραγικές διαταραχές με συνήθως σοβαρές και μερικές φορές θανατηφόρες συνέπειες (βλ. παράγραφο 2.8
«Ανεπιθύμητες ενέργειες»).
Αυτές οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες συνήθως σχετίζονται με:
Πλημμελή παρακολούθηση του ασθενούς, καθυστέρηση της διάγνωσης και μη λήψη των κατάλληλων θεραπευτικών μέτρων.
Ταυτόχρονη χορήγηση με αντιπηκτικά ή αντιαιμοπεταλιακά, όπως το ακετυλοσαλικυλικό οξύ και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Ωστόσο, στη περίπτωση της ενδοστεφανιαίας πρόθεσης STENT(s) η τικλοπιδίνη μπορεί να συνδυασθεί με ακετυλοσαλικυλικό οξύ (100-325 mg ημερησίως) για περίπου ένα μήνα μετά την εμφύτευση.
Γι’ αυτό το λόγο είναι σημαντικό να ακολουθούνται πιστά οι οδηγίες όσον αφορά στις ενδείξεις, τις προφυλάξεις κατά τη χρήση και τις αντενδείξεις όπως αυτές αναφέρονται στην άδεια του προϊόντος.
Προφυλάξεις
Αιματολογικός έλεγχος
Συνιστάται γενική εξέταση αίματος με λευκοκυτταρικό τύπο και μέτρηση των αιμοπεταλίων κατά την έναρξη της θεραπείας και κατόπιν κάθε δεύτερη εβδομάδα για τους 3 πρώτους μήνες θεραπείας και εντός 15 ημερών μετά τη διακοπή της θεραπείας με τικλοπιδίνη εάν η θεραπεία διακοπεί μέσα στους 3 πρώτους μήνες.
Σε περίπτωση εμφάνισης ουδετεροπενίας, (<1500 ουδετερόφιλα/mm3) ή θρομβοπενίας (100.000 αιμοπετάλια/mm3) συνιστάται η διακοπή της θεραπείας και η παρακολούθηση των γενικών εξετάσεων αίματος με λευκοκυτταρικό τύπο και η μέτρηση του αριθμού των αιμοπεταλίων, μέχρι να επανέλθουν στο φυσιολογικό.
Κλινικός έλεγχος
Όλοι οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά για κλινικά σημεία και συμπτώματα ανεπιθύμητων ενεργειών ιδιαίτερα τους 3 πρώτους μήνες της θεραπείας.
Τα σημεία και τα συμπτώματα που πιθανόν σχετίζονται με ουδετεροπενία (πυρετός, πονόλαιμος, στοματικές εξελκώσεις), θρομβοπενία και/ή μη φυσιολογική αιμόσταση (παρατεταμένη ή ασυνήθιστη αιμορραγία, εκχυμώσεις, πορφύρα, μαύρα κόπρανα) και ηπατίτιδα (ίκτερος, σκούρα ούρα, κόπρανα ανοιχτού χρώματος) θα πρέπει να εξηγούνται στους ασθενείς.
Όλοι οι ασθενείς θα πρέπει να συμβουλεύονται να διακόπτουν το φάρμακο και να ειδοποιούν το γιατρό τους αμέσως εάν εμφανισθεί κάποιο από τα ανωτέρω σημεία ή συμπτώματα.
Η απόφαση για την επανάληψη της θεραπείας θα πρέπει να λαμβάνεται σύμφωνα με τα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα.
Η κλινική διάγνωση της θρομβωτικής θρομβοπενικής πορφύρας (ΤΤP) χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση θρομβοπενίας, αιμολυτικής αναιμίας, νευρολογικών συμπτωμάτων, νεφρικής δυσλειτουργίας και πυρετού.
Η εκδήλωση των συμπτωμάτων μπορεί να εμφανισθεί ξαφνικά. Οι περισσότερες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί στο διάστημα των 8 πρώτων εβδομάδων από την έναρξη της θεραπείας.
Σε περίπτωση υποψίας θρομβωτικής θρομβοπενικής πορφύρας, και λόγω του κινδύνου θανατηφόρων συνεπειών, θα πρέπει ο ασθενής να έρχεται σε επαφή με μια ομάδα ειδικών γιατρών.
Η θεραπεία με πλασμαφαίρεση έχει αναφερθεί ότι βελτιώνει την πρόγνωση.
Αιμόσταση:
Η τικλοπιδίνη θα πρέπει να χρησιμοποιείται προσεκτικά από ασθενείς με αυξημένη αιμορραγική τάση.
Το φάρμακο δεν πρέπει να χορηγείται σε συνδυασμό με ηπαρίνες, αντιπηκτικά από του στόματος και αντιαιμοπεταλιακά (βλ. παράγραφος 2.4 «Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση» και 2.5 «Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα ή ουσίες»). Ωστόσο, σε απολύτως αναγκαίες περιπτώσεις συγχορήγησης ο ασθενής πρέπει να βρίσκεται κάτω από στενή κλινική και εργαστηριακή παρακολούθηση (βλ. παράγραφο 2.5 «Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα ή ουσίες»). Εάν ο ασθενής πρόκειται να υποβληθεί σε προγραμματισμένη χειρουργική επέμβαση, η αγωγή πρέπει να διακόπτεται τουλάχιστον 10 ημέρες πριν την επέμβαση, εφόσον αυτό είναι εφικτό.
Σε περίπτωση επείγουσας χειρουργικής επέμβασης, 3 θεραπευτικές αγωγές πρέπει να εφαρμοσθούν ξεχωριστά ή σε συνδυασμό για να αποφευχθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας και παράτασης του χρόνου ροής: Επαναλαμβανόμενη χορήγηση 0,5-1 mg/kg μεθυλπρεδνιζολόνης i.v., δεσμοπρεσσίνη σε δοσολογία 0,2-0,4 μg/kg, μετάγγιση αιμοπεταλίων.
Ηπατική ανεπάρκεια:
Καθώς το φάρμακο μεταβολίζεται αποκλειστικά στο ήπαρ, πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με εξασθενημένη ηπατική λειτουργία και εάν εμφανισθεί ηπατίτιδα ή ίκτερος να διακόπτεται η χορήγησή του και να διεξάγεται έλεγχος της ηπατικής λειτουργίας.
Ισχύει ό,τι και για τους ενήλικες.
Η ασφάλεια του φαρμάκου δεν έχει επιβεβαιωθεί στην εγκυμοσύνη. Η τικλοπιδίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εκτός εάν κρίνεται απολύτως απαραίτητο από τον θεράποντα.
Αν θηλάζετε μην πάρετε τικλοπιδίνη, εκτός εάν κρίνεται απολύτως απαραίτητο από τον θεράποντα, επειδή η ασφάλεια του φαρμάκου προς το βρέφος δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Δεν χορηγείται στα παιδιά.
Δεν επιδρά.
Δεν εφαρμόζεται.
Πριν πάρετε το φάρμακο πρέπει να έχετε ενημερώσει το γιατρό σας για κάθε άλλο φάρμακο που τυχόν παίρνετε, ακόμα και αυτά που δεν σας έχουν χορηγηθεί με συνταγή.
Συνδυασμοί που παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας:
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAIDs)
Αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας (συνέργεια της αντισυγκολλητικής δράσης των αιμοπεταλίων με την ερεθιστική δράση των NSAIDs επί του γαστροδωδεκαδακτυλικού βλεννογόνου). Εάν είναι απαραίτητη η χορήγηση τέτοιων φαρμακευτικών προϊόντων απαιτείται στενή κλινική και εργαστηριακή παρακολούθηση του ασθενούς.
Αντιαιμοπεταλιακά
Αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας (συνέργεια της αντισυγκολλητικής δράσης των αιμοπεταλίων). Εάν είναι απαραίτητη η χορήγηση τέτοιων φαρμακευτικών προϊόντων απαιτείται στενή κλινική και εργαστηριακή παρακολούθηση του ασθενούς.
Σαλικυλικά παράγωγα
Αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας (συνέργεια της αντισυγκολλητικής δράσης των αιμοπεταλίων και της ερεθιστικής δράσης των σαλικυλικών παραγώγων επί του γαστροδωδεκαδακτυλικού βλεννογόνου). Εάν είναι απαραίτητη η χορήγηση τέτοιων φαρμακευτικών προϊόντων απαιτείται στενή κλινική και εργαστηριακή παρακολούθηση του ασθενούς. Στην περίπτωση ενδοστεφανιαίας πρόθεσης STENT(s), βλ. παράγραφο 2.6 «Δοσολογία και τρόπος χορήγησης» και 2.4 «Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση».
Αντιπηκτικά από του στόματος
Αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας (συνδυασμός της αντιπηκτικής δραστικότητας και της αντισυγκολλητικής δράσης των αιμοπεταλίων). Εάν είναι απαραίτητη η χορήγηση τέτοιων φαρμακευτικών προϊόντων απαιτείται στενή κλινική και βιοχημική παρακολούθηση του ασθενούς (INR).
Ηπαρίνες
Αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας (συνδυασμός της αντιπηκτικής δραστικότητας και της αντισυγκολλητικής δράσης των αιμοπεταλίων). Εάν είναι απαραίτητη η χορήγηση τέτοιων φαρμακευτικών προϊόντων απαιτείται στενή κλινική και βιοχημική παρακολούθηση του ασθενούς (APTT).
Συνδυασμοί που απαιτούν ειδικές προφυλάξεις:
Θεοφυλλίνη
Αύξηση των επιπέδων θεοφυλλίνης στο πλάσμα του αίματος με κίνδυνο υπερδοσολογίας (μείωση της πλασματικής κάθαρσης θεοφυλλίνης). Συνιστάται κλινική παρακολούθηση και εάν είναι απαραίτητο μέτρηση των επιπέδων θεοφυλλίνης στο πλάσμα.
Χρειάζεται προσαρμογή του δοσολογικού σχήματος της θεοφυλλίνης κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της θεραπείας με τικλοπιδίνη.
Διγοξίνη
Η συγχορήγηση τικλοπιδίνης και διγοξίνης προκαλεί ελαφρά μείωση (περίπου 15%) του επιπέδου της διγοξίνης στο πλάσμα. Δεν επηρεάζει την θεραπευτική αποτελεσματικότητα της διγοξίνης.
Φαινοβαρβιτάλη
Σε υγιείς εθελοντές η ανασταλτική δράση της τικλοπιδίνης στη συγκόλληση των αιμοπεταλίων δεν επηρεάζεται από την χρόνια χορήγηση φαινοβαρβιτάλης.
Φαινυτοΐνη
Μελέτες in vitro έδειξαν ότι η τικλοπιδίνη δεν μεταβάλλει τη δέσμευση της φαινυτοΐνης με τις πρωτεΐνες του πλάσματος. Ωστόσο η αλληλεπίδραση της τικλοπιδίνης και των μεταβολιτών της με την πρωτεϊνική δέσμευση δεν έχουν μελετηθεί in vivo. Σπάνια έχουν αναφερθεί υψηλά επίπεδα φαινυτοΐνης και κατ’ επέκταση τοξικότητα όταν συγχορηγείται τικλοπιδίνη. Το φάρμακο αυτό θα πρέπει να δίνεται με προσοχή σε συνδυασμό με τικλοπιδίνη και θα ήταν σκόπιμο να επανεπιβεβαιωθούν τα επίπεδα της φαινυτοΐνης στο πλάσμα.
Συγχορήγηση με άλλα φάρμακα:
Σε κλινικές δοκιμές η τικλοπιδίνη χορηγήθηκε σε συνδυασμό με β-αναστολείς, αναστολείς διαύλων ασβεστίου και διουρητικά: Δεν αναφέρθηκε καμία κλινικά σημαντική αλληλεπίδραση.
Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις έχει αναφερθεί μείωση των επιπέδων της κυκλοσπορίνης στο αίμα. Γι’ αυτό, τα επίπεδα της κυκλοσπορίνης στο αίμα θα πρέπει να ελέγχονται σε περιπτώσεις συγχορήγησης.
Χορηγείται από του στόματος.
Τα δισκία πρέπει να λαμβάνονται κατά τη διάρκεια των γευμάτων.
Ενήλικες
Η συνήθης δοσολογία είναι ένα δισκίο δύο φορές την ημέρα κατά τη διάρκεια των γευμάτων.
Στην περίπτωση της πρόληψης υποξείας απόφραξης μετά από ενδοστεφανιαία πρόθεση STENT(s), η αγωγή μπορεί να αρχίζει αμέσως πριν ή αμέσως μετά την εμφύτευση των STENT(s) και θα πρέπει να συνεχίζεται για περίπου ένα μήνα (2 δισκία ημερησίως) σε συνδυασμό με ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ΑΣΟ) (100 έως 325 mg
ημερησίως).
Παιδιά
Δεν ενδείκνυται, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις.
Ηλικιωμένα άτομα
Οι βασικές κλινικές μελέτες έχουν διεξαχθεί σε ασθενείς με μέσο όρο ηλικίας 64 ετών. Αν και η φαρμακοκινητική της τικλοπιδίνης μεταβάλλεται στα ηλικιωμένα άτομα, η φαρμακολογική και θεραπευτική δράση στο δοσολογικό σχήμα των 500 mg ημερησίως δεν επηρεάζονται από την ηλικία.
Βασιζόμενοι στις φαρμακοδυναμικές ιδιότητες της τικλοπιδίνης υπάρχει η πιθανότητα αιμορραγίας.
Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, συνιστάται πλύση στομάχου και λήψη άλλων γενικών υποστηρικτικών μέτρων.
Μαζί με τις επιθυμητές ενέργειες, κάθε φάρμακο μπορεί να προκαλέσει και ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες. Αν και όλες αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες δεν εμφανίζονται πολύ συχνά, όταν εμφανισθούν θα πρέπει να ενημερωθεί ο γιατρός σας, για να σας δώσει τις απαραίτητες οδηγίες.
Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος
Λεπτομερείς αιματολογικές εξετάσεις έγιναν σε δύο μεγάλες κλινικές μελέτες επί
2.048 ασθενών με παροδικά ισχαιμικά/αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, που έλαβαν τικλοπιδίνη (πολυκεντρικές ελεγχόμενες κλινικές μελέτες CATS και TASS).
Συχνά: Αναφέρθηκε η εμφάνιση ουδετεροπενίας, περιλαμβανομένης της σοβαρής ουδετεροπενίας.
ΟΙ περισσότερες περιπτώσεις σοβαρής ουδετεροπενίας ή ακοκκιοκυτταραιμίας εμφανίζονται τους 3 πρώτους μήνες θεραπείας με τικλοπιδίνη (συνιστάται αιματολογικός έλεγχος). Σε αυτές τις περιπτώσεις το μυελόγραμμα χαρακτηριστικά δείχνει μια ελάττωση των αρχέγονων μυελοκυττάρων.
Σε σπάνιες περιπτώσεις έχει αναφερθεί απλασία μυελού των οστών ή πανκυτταροπενία.
Όχι συχνά: Περιπτώσεις μεμονωμένης θρομβοπενίας ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις συνοδευόμενη από αιμολυτική αναιμία έχουν αναφερθεί με χρήση τικλοπιδίνης.
Υπάρχουν σπάνιες αναφορές θρομβωτικής θρομβοπενικής πορφύρας (βλ. παράγραφο 2.4 «Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση»).
Αγγειακές διαταραχές
Αιμορραγικές επιπλοκές, κυρίως μωλωπισμοί ή εκχυμώσεις και επίσταξη είναι δυνατόν να εμφανισθούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Έχουν αναφερθεί προ- και μετά- εγχειρητικές αιμορραγίες (βλ. παράγραφο 2.4
«Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση»).
Διαταραχές του γαστρεντερικού
Η πιο συνηθισμένη είναι η διάρροια και δευτερευόντως η ναυτία. Η διάρροια γενικά είναι ήπια και παροδική, και εμφανίζεται κυρίως κατά τη διάρκεια των 3 πρώτων μηνών της θεραπείας.
Αυτές οι διαταραχές συνήθως εξαφανίζονται μέσα σε 1 - 2 εβδομάδες χωρίς διακοπή της θεραπείας. Πολύ σπάνιες περιπτώσεις σοβαρής διάρροιας με κολίτιδα (συμπεριλαμβανομένης της λεμφοκυτταρικής κολίτιδας) έχουν αναφερθεί. Σε περίπτωση σοβαρής και επίμονης διάρροιας συνιστάται η διακοπή της θεραπείας.
Διαταραχές του δέρματος και του υποδορίου ιστού
Έχουν αναφερθεί συνήθη δερματικά εξανθήματα, κυρίως κηλιδοβλατιδώδη ή κνηδωτικά) συχνά συνοδευόμενα από κνησμό. Γενικά, δερματικά εξανθήματα παρουσιάζονται κατά τους 3 πρώτους μήνες από την έναρξη της θεραπείας και κατά μέσον όρο εντός των πρώτων 11 ημερών. Εάν η θεραπεία διακοπεί τα συμπτώματα εξαφανίζονται εντός ολίγων ημερών. Αυτά τα δερματικά εξανθήματα μπορεί να γενικευθούν. Έχουν γίνει πολύ σπάνια αναφορές πολύμορφου ερυθήματος, συνδρόμου Stevens Johnson και συνδρόμου Lyell.
Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων
Η θεραπεία με τικλοπιδίνη συνοδεύεται από αύξηση των ηπατικών ενζύμων. Αύξηση (μεμονωμένη ή μη) της αλκαλικης φωσφατάσης και των τρανσαμινασών (συχνότητα εμφάνισης μεγαλύτερη από το διπλάσιο του ανώτερου φυσιολογικού ορίου) έχει παρατηρηθεί και στις δύο ομάδες (τικλοπιδίνη και εικονικό φάρμακο). Η θεραπεία με τικλοπιδίνη συνοδεύεται επίσης με μια μικρή αύξηση της χολερυθρίνης.
Έχουν αναφερθεί σπάνια περιστατικά ηπατίτιδας (κυτταρολυτικής ή/και χολοστατικής) στους πρώτους μήνες θεραπείας. Η εξέλιξή τους γενικά ήταν ευνοϊκή για τον ασθενή μετά τη διακοπή της θεραπείας. Παρ ' όλα αυτά, πολύ σπάνια έχουν αναφερθεί περιπτώσεις με θανατηφόρο έκβαση.
Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις κεραυνοβόλου ηπατίτιδας.
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος
Έχουν αναφερθεί πολύ σπάνιες περιπτώσεις ανοσολογικών αντιδράσεων με διαφορετικές εκδηλώσεις όπως: αλλεργικές αντιδράσεις, αναφυλαξία, οίδημα Quincke, αρθραλγία, αγγειίτιδα, σύνδρομο λύκου, νεφροπάθεια από υπερευαισθησία, αλλεργική πνευμονοπάθεια, ηωσινοφιλία.
Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης
Πολύ σπάνια έχουν αναφερθεί περιπτώσεις μεμονωμένου πυρετού.
Έρευνες
Η χρόνια αγωγή με τικλοπιδίνη έχει συσχετιστεί με αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων του ορού. Τα επίπεδα της HDL-C, LDL-C, VLDL-C και των τριγλυκεριδίων μπορεί να αυξηθούν σε ποσοστό 8-10% μετά από 1-4 μήνες θεραπείας.
Δεν έχει παρατηρηθεί περαιτέρω αυξηση με τη συνέχιση της θεραπείας.
Η σχέση μεταξυ των λιποπρωτεϊνικών κλασμάτων (ειδικά ο λόγος HDL προς LDL) παραμένει αμετάβλητη.
Τα δεδομένα των κλινικών μελετών έχουν δείξει ότι αυτή η δράση δεν εξαρτάται από την ηλικία, το φυλο, την κατανάλωση οινοπνεύματος ή την ύπαρξη διαβήτη και δεν αποτελεί κίνδυνο για το καρδιαγγειακό.
Εάν πρέπει να λαμβάνετε το φάρμακο συνεχώς και παραλείψετε μία δόση, θα πρέπει να πάρετε τη δόση αυτή το ταχύτερο δυνατό. Εάν όμως πλησιάζει η ώρα για την επόμενη δόση μη λάβετε τη δόση που παραλείψατε, αλλά συνεχίστε κανονικά τη θεραπεία.
Μη διπλασιάζετε τις δόσεις.
Αναγράφεται στην εξωτερική και εσωτερική συσκευασία.
Μη χρησιμοποιήσετε το φάρμακο μετά την ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στην εξωτερική συσκευασία.
Το φάρμακο αυτό σας το έγραψε ο γιατρός σας μόνο για το συγκεκριμένο ιατρικό σας πρόβλημα. Δεν θα πρέπει να το δίνετε σε άλλα άτομα ή να το χρησιμοποιείτε για κάποια άλλη πάθηση, χωρίς προηγουμένως να έχετε συμβουλευθεί το γιατρό σας.
Εάν κατά τη διάρκεια της θεραπείας εμφανισθεί κάποιο πρόβλημα με το φάρμακο, ενημερώστε αμέσως το γιατρό σας ή το φαρμακοποιό σας.
Εάν έχετε οποιαδήποτε ερωτηματικά γύρω από τις πληροφορίες που αφορούν το φάρμακο που λαμβάνετε ή χρειάζεστε καλύτερη ενημέρωση για το ιατρικό σας πρόβλημα μη διστάσετε να ζητήσετε τις πληροφορίες αυτές από το γιατρό σας ή το φαρμακοποιό σας.
Για να είναι αποτελεσματικό και ασφαλές το φάρμακο που σας χορηγήθηκε θα πρέπει να λαμβάνεται σύμφωνα με τις οδηγίες που σας δόθηκαν.
Για την ασφάλειά σας και την υγεία σας είναι απαραίτητο να διαβάσετε με προσοχή κάθε πληροφορία που αφορά το φάρμακο που σας χορηγήθηκε.
Να μη διατηρείτε τα φάρμακα σε ερμάρια του λουτρού, επειδή η ζέστη και η υγρασία μπορεί να αλλοιώσουν το φάρμακο και να το καταστήσουν επιβλαβές για την υγεία σας.
Για μεγαλυτερη ασφάλεια κρατάτε όλα τα φάρμακα σε ασφαλές μέρος μακριά από τα παιδιά.
Το φάρμακο αυτό χορηγείται με ιατρική συνταγή.